Koenzym Q10 (z ang. „coenzyme Q10”) nazywany jest jeszcze „witaminą Q” bądź „ubidekarenonem”. Uznaje się go za substancję witaminopodobną, endogennie syntetyzowaną przez organizm (w przeciwieństwie do witamin właściwych) i niezbędną do prawidłowego funkcjonowania komórek. Występuje zarówno w narządach ludzkich, jak i zwierzęcych.
Właściwości koenzymu Q10
Podstawową właściwością koenzymu Q10 – jak już wspomnieliśmy – jest wytwarzanie energii w każdej komórce ludzkiego organizmu. W związku z tym jest on niezwykle istotnym związkiem chemicznym dla mięśnia sercowego oraz mięśni szkieletowych – te mięśnie potrzebują go w zdecydowanie największych ilościach do prawidłowego funkcjonowania. Ponadto, koenzym Q10 ma działanie antyoksydacyjne, a prościej – przyczynia się do opóźniania procesów starzenia – tych widocznych (np. zmarszczki, wiotczenie skóry, wypadanie włosów) i tych, których nie można dostrzec gołym okiem (np. spowolniony metabolizm, zbyt wysoki poziom glukozy we krwi, zbyt wysoki poziom tzw. „złego” cholesterolu we krwi).
Jak działa koenzym Q10?
Działanie koenzymu Q10 jest bardzo szerokie. Związek ten przede wszystkim:
– wzmacnia układ odpornościowy,
– chroni komórki przed patogenami,
– wpływa na prawidłowe funkcjonowanie tkanek,
– wpływa na prawidłowe funkcjonowanie narządów wewnętrznych,
– wzmacnia pracę serca i spowalnia rozwój chorób tego narządu,
– pomaga regulować poziom glukozy we krwi (jest więc zalecany osobom z insulinoopornością i cukrzycą),
– pomaga regulować poziom cholesterolu we krwi,
– pomaga utrzymać prawidłowy stan zębów oraz dziąseł,
– zapobiega paradontozie,
– zapobiega miażdżycy,
– poprawia metabolizm,
– pozwala na lepsze i szybsze wchłanianie się do organizmu witamin i minerałów.
Czy są przeciwwskazania do stosowania koenzymu Q10?
Koenzym Q10 to związek, który naturalnie występuje w komórkach organizmu ludzkiego. Niemniej jednak w razie chęci regularnego przyjmowania go w postaci suplementów, warto skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Jedynym wymienianym przez medyków przeciwwskazaniem do stosowania tego związku z formie tabletek jest niedociśnienie tętnicze krwi. Osoby borykające się z tym problemem mogłyby przez zażywanie koenzymu Q10 dodatkowo obniżyć ciśnienie tętnicze we krwi, czego konsekwencją byłyby problemy zdrowotne.
Kiedy zażywać koenzym Q10?
Koenzym Q10 można zażywać o dowolnej porze dnia – rano, popołudniu czy wieczorem. Ważne jest jednak, aby:
– nie przyjmować go na pusty żołądek (może to wywołać niepożądane skutki uboczne, tj. bóle głowy, bóle brzucha, nudności, a nawet wymioty);
– przyjmować go z produktami bogatymi w tłuszcze, oczywiście te zdrowe tłuszcze (związek ten szybko i w pełni rozpuszcza się właśnie w tłuszczach, a co za tym idzie – tylko stosowanie go razem z nimi przyniesie oczekiwane efekty);
– zatroszczyć się o odpowiednią suplementację kwasu foliowego, kwasu pantotenowego, witamin: B2, B6 oraz B12 (które to substancje wpływają na nasilenie syntezy opisywanego mikroelementu).
Jak stosować koenzym Q10?
Przy wyborze koenzymu Q10 z całą pewnością należy kierować się tym, aby miał bezpieczny skład (czyli żeby był uprzednio poddany stosownym badaniom laboratoryjnym) oraz aby był najlepiej jak to tylko możliwe przyswajalny, a co za tym idzie – skuteczny. Tego typu środek najlepiej wskaże lekarz bądź farmaceuta. To również od specjalisty zależeć powinno dawkowanie (ile razy dziennie) oraz to, jak długo go stosować. Koenzym Q10 może mieć zbawiennie skutki dla organizmu, ale należy pamiętać, że – tak jak w przypadku wszystkich suplementów diety – przedawkowanie go prowadzi do negatywnych konsekwencji zdrowotnych.
W jakich produktach jest koenzym Q10?
Warto pamiętać, że opisywany związek można przyjmować także w naturalnej postaci, czyli w postaci żywności. I tak, koenzym Q10 znajduje się przede wszystkich w takich produktach spożywczych jak:
– warzywa, np. brokuły, brukselka, szpinak;
– produkty pełnoziarniste, np. pieczywo (razowe, typu graham), kasza (gryczana, jaglana), ryż (brązowy, czerwony);
– podroby, np. wątróbka, żołądki, nerki;
– inne mięsa, np. wołowina, kurczak, szynka wieprzowa;
– ryby z dużą zawartością tłuszczu, np. pstrąg, śledź, tuńczyk;
– oleje rzepakowe (przede wszystkim te wysokiej jakości).
