Strona główna » Niebezpieczne konserwanty w produktach spożywczych
Niebezpieczne konserwanty - obrazek wyróżniający

Niebezpieczne konserwanty w produktach spożywczych

Konserwanty do żywności były dodawane już dawno temu. Jednak najczęściej do konserwowania żywności wykorzystywano sól kuchenną i przetwórstwo żywności (np. wędzenie i suszenie). Niestety rozwój cywilizacji przyczynił się do zmian w konserwowaniu żywności. Nowe dodatki w produktach mogą powodować alergie i inne niekorzystne konsekwencje dla organizmu. Dlatego jeśli chcesz wiedzieć, jakich konserwantów należy unikać, ten artykuł jest dla Ciebie.  

NIEBezpieczne konserwanty infografika

E210 kwas benzoesowy

Kwas benzoesowy jest produktem, który naturalnie występuje w niektórych owocach, szczególnie w jagodowych, i chroni je przed rozwojem pleśni. Dzięki temu znalazł również zastosowanie jako konserwant żywności. Najczęściej dodawany jest do lodów, konserw mięsnych, napojów, dżemów i wyrobów cukierniczych. 

Niewielkie dawki kwasu benzoesowego nie powinny wpłynąć negatywnie na organizm. Natomiast jego większe dawki mogą wywoływać objawy alergiczne (na przykład katar sienny, drapanie w gardle i pokrzywkę), bóle głowy i wymioty. Na jego obecność w diecie szczególnie powinny zwracać uwagę osoby z astmą, dzieci i alergicy.

E211 benzoesan sodu

Benzoesan sodu jest białą i dobrze rozpuszczalną substancją. Dzięki swojej rozpuszczalności jest często wykorzystywany jako konserwant żywności. Najczęściej wykorzystuje się go do konserwowania napojów, owoców suszonych, nabiału i przypraw. 

Benzoesan sodu, podobnie jak inne konserwanty, może wywoływać pewne działania niepożądane. Może nasilać reakcje alergiczne, astmę i podrażniać przewód pokarmowy. 

E212 benzoesan potasu

Benzoesan potasu jest konserwantem, który hamuje wzrost drobnoustrojów (szczególnie bakterii i pleśni) w żywności. Najczęściej możemy znaleźć go w napojach bezalkoholowych, naparach owocowych i ziołowych, dżemach, marmoladach i galaretkach. Unikać powinny go osoby uczulone na aspirynę. 

E213 benzoesan wapnia

Benzoesan wapnia jest konserwantem wykorzystywanym do napojów bezalkoholowych, gum do żucia, lodów i margaryn. U niektórych może wywoływać reakcje alergiczne, pokrzywkę, egzemę i nasilać astmę. Nie powinny go stosować również dzieci i osoby uczulone na aspirynę.

E214 ester etylowy kwasu p-hydroksybenzoesowego

Ester etylowy kwasu p-hydroksybenzoesowego jest konserwantem hamującym rozwój pleśni, drożdży i bakterii. Przez to, że jest ciężko rozpuszczalny, wykorzystywany jest głównie do konserwowania dżemów, galaretek, marynat i tłuszczów cukierniczych. Podobnie jak inne konserwanty może powodować alergie u osób wrażliwych. 

E215 sól sodowa p-hydroksybenzoesanu etylu

Sól sodowa p-hydroksybenzoesanu etylu jest związkiem chemicznym wykorzystywanym do konserwowania mięs, orzechów i wyrobów cukierniczych. U niektórych osób może wywoływać:

  • drętwienie jamy ustnej, 
  • podrażnienie żołądka, 
  • pokrzywkę, 
  • astmę.

E216 ester propylowy kwasu p-hydroksybenzoesowego

Estry kwasu p-hydroksybenzoesowego wykorzystywane są do hamowania rozwoju grzybów, drożdży i w szczególności pleśni. Dodatkowo są odporne na działanie niskich temperatur i powietrza. Najczęściej wykorzystuje się je do utrwalania produktów owocowych oraz sałatek i sosów. W żywności powinny go szczególnie unikać alergicy i dzieci. 

E217 sól sodowa p-hydroksybenzoesanu propylu

Sól sodowa p-hydroksybenzoesanu propylu jest konserwantem, który chroni żywność przed rozwojem bakterii i grzybów. U niektórych osób ten konserwant może uwalniać histaminę, co będzie wywoływać reakcje alergiczne. 

E218 ester metylowy kwasu p-hydroksybenzoesowego

Ester metylowy kwasu p-hydroksybenzoesowego, podobnie jak inne estry, zapobiega rozwojowi drożdży, pleśni i bakterii. Występuje pod postacią krystalicznego, bezbarwnego lub białego proszku. Podobnie jak w przypadku innych konserwantów może powodować reakcje alergiczne. 

E219 sól sodowa p-hydroksybenzoesanu metylu

Sól sodowa p-hydroksybenzoesanu metylu jest syntetyczną wersją estru etylu kwasu benzoesowego. Zastosowanie tej soli jest ograniczone, ponieważ ma małą rozpuszczalność. Jednak można znaleźć ją w niektórych produktach spożywczych i, podobnie jak inne konserwanty, może wywoływać reakcje alergiczne i nasilać alergię. 

E220 dwutlenek siarki

Dwutlenek siarki jest bezwonnym gazem, który bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie. Jego zastosowanie hamuje ciemnienie suszonych warzyw i owoców. Niestety jego stosowanie może powodować:

  • wystąpienie astmy, 
  • stan zapalny skóry, 
  • zmniejszone wchłanianie witaminy B1, 
  • pokrzywkę i zaczerwienie skóry. 

E221 siarczyn sodu

Siarczyn sodu jest bardzo popularnym konserwantem żywności. Najczęściej występuje w produktach, które zawierają żółtka kurze i piwo. Zastosowanie siarczynu sodu zmniejsza zawartość witamin i składników mineralnych w produkcie. Dodatkowo może powodować astmę i alergie. 

E222 wodorosiarczyn sodu

Wodorosiarczyn sodu jest nieorganicznym związkiem chemicznym, wykorzystywanym do produkcji:

  • przetworów owocowych, 
  • soków, 
  • musztard, 
  • win, 
  • galaretek. 

Szczególnie unikać powinny go osoby, które nie tolerują siarczynów. 

E223 pirosiarczyn sodu

Pirosiarczyn sodu jest substancją chemiczną wykorzystywaną do produkcji wina, cydru, piwa, białych przetworów, wyrobów cukierniczych i przetworów owocowych. Jego dodatek sprawia, że potrawy nie brunatnieją. Niestety jego obecność zmniejsza zawartość witamin (w szczególności witaminy B2) i może działać drażniąco w bezpośrednim kontakcie. 

E224 disiarczyn potasu

Disiarczyn potasu jest nieorganicznym związkiem chemicznym wykorzystywanym głównie do konserwowania:

  • piwa, 
  • wina, 
  • przetworów owocowo-warzywnych. 

W produktach spożywczych powinny go unikać dzieci, osoby wrażliwe i alergicy. 

E226 siarczyn wapnia

Siarczyn wapnia jest konserwantem, który głównie występuje w piwie, winie, cydrze, cukrze i przetworach warzywnych oraz owocowych. Unikać powinny go osoby uczulone na siarczany, ponieważ może u nich wywołać reakcję alergiczną. 

E227 wodorosiarczyn wapnia

Wodorosiarczyn wapnia jest głównie wykorzystywany do stabilizowania barwy suszonych owoców i wina. Znajduje także zastosowanie w produkcji pulp owocowych. W produktach spożywczych unikać powinny go osoby uczulone na siarczyny. 

E228 wodorosiarczyn potasu

Wodorosiarczyn potasu jest bardzo popularnym konserwantem. Najczęściej wykorzystuje się go do suszonych warzyw i owoców oraz podczas produkcji wina. Ponadto możemy go także znaleźć w:

  • mięsie i rybach, 
  • kiełbasach, 
  • hamburgerach, 
  • skrobi. 

Podobnie jak w przypadku wodorosiarczynu wapnia, powinny go unikać osoby uczulone na siarczyny. 

E230 bifenyl

Bifenyl jest rzadko stosowanym konserwantem. Najczęściej jest wykorzystywany do ochrony skórki owoców cytrusowych. Konserwant ten jest aktualnie wycofywany z użycia, ponieważ powodował wiele niekorzystnych dolegliwości zdrowotnych, na przykład:

  • bóle brzucha, 
  • podrażnienie śluzówki oczu i nosa, 
  • nudności i wymioty, 
  • pokrzywkę i zaczerwienienie skóry. 

E231 ortofenylofenol

Ortofenylofenol jest mało znanym konserwantem, wykorzystywanym głównie do oprysku cytrusów oraz ochrony powierzchni jabłek i gruszek. Dlatego zawsze należy dokładnie myć owoce i warzywa przed zjedzeniem. 

E232 ortofenylofenolan sodu

Ortofenylofenolan sodu jest konserwantem aktualnie wycofywanym z użycia, ponieważ powodował podrażnienia oczu i nosa oraz odbarwienia skóry. Ten konserwant wykorzystywany był do opryskiwania skórek cytrusów. 

E235 natamycyna

Natamycyna jest organicznym związkiem uznawanym za antybiotyk i konserwant. Głównie dodawana jest do serów, mięs i przetworów mięsnych. Jej zbyt duże spożycie może negatywnie wpływać na mikrobiom jelitowy, przyczyniając się do rozwoju biegunek i wymiotów. 

E239 heksametylenoczteroamina

Heksametylenoczteroamina jest związkiem chemicznym wykorzystywanym do konserwowania serów. Jego duże spożycie może wywoływać reakcje alergiczne. Dodatkowo jest podejrzany o działanie kancerogenne i mutagenne.  

Inne konserwanty, których powinniśmy unikać w żywności to:

  • E249 azotyn potasu
  • E250 azotyn sodu
  • E251 azotan sodu
  • E252 azotan potasu
  • E284 kwas borowy
  • E285 tetraboran sodu (boraks)

Szczególnie w jadłospisie powinny unikać ich kobiety w ciąży i karmiące, dzieci, osoby nadwrażliwe i z alergiami. 

Zobacz także:

Boraks – właściwości, zastosowanie, działanie

Literatura:

  1. D’Amore T., Di Taranto A., Berardi G., Vita V.: Sulfites in meat: Occurrence, activity, toxicity, regulation, and detection. A comprehensive review. 2020, 19: 2701-2720.
  2. Vally H., LA Misso N.: Adverse reactions to the sulphite additives. 2012, 5: 16-23. 

Monika Sejbuk

Absolwentka dietetyki na Uniwersytecie Medycznym w Białymstoku. Twórczyni kanału YT o nazwie Monika Sejbuk.

More Reading

Post navigation

Leave a Comment

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Płatności
Płatności